معنی صلح ‌طلبی

آشتی خواهی آشتی خواهی صلح طلبی.

‎ طلب مراد و مقصود کامجویی. طلبی عیاشی.

آشتی جویی سازگاری آشتی خواهی صلح طلبی.

‎ طلب نام شهرت طلبی: نامجویی دولت آزموده دهمی بی شک ترا نامجویی راچودولت نیست هیچ آموزگار. (مسعودسعدلغ. )، منصب جوییجاه طلبی. ‎، شجاعتدلاوری.

آشوب خواهی فتنه جویی هرج و مرج طلبی شورش خواهی.

صلح طلبی. [ص ُ طَ ل َ] (حامص مرکب) آشتی خواهی. صلح جوئی. رجوع به صلح جو، صلح طلب و صلح شود.

طلبی. [طَ ل ِ بی ی] (ع ص نسبی) با یاء نسبت. نزد علماء علم معانی عبارت است از سخنی که به کسی که متردد در حکمی است القاء شده باشد، مانند آنکه به شخص متردد گوئی: اِن زیداً قائم ٌ، و تأکید در مثل این چنین سخن نیکو باشد. هکذا یستفاد من الاطول فی باب الاسناد الخبری. (کشاف اصطلاحات الفنون).

صلح جوئی. [ص ُ] (حامص مرکب) آشتی خواهی. صلح طلبی. رجوع به صلح طلبی، صلح جو و صلح شود.

نام طلبی. [طَ ل َ] (حامص مرکب) نامجوئی. شهرت طلبی. طالب و خواستار شهرت و معروفیت و آوازه بودن.

آسایش طلبی. [ی ِ طَ ل َ] (حامص مرکب) آسایش جویی.

نان طلبی. [طَ ل َ] (حامص مرکب) تکدی. گدائی. تقاضا:
خاقانیا ز نان طلبی آب رخ مریز
کآن حرص کآب رخ برد آهنگ جان کند.
خاقانی.
|| پول پرستی. مقابل نام طلبی. رجوع به نام و نان شود.

شاه طلبی. [طَل َ] (حامص مرکب) عمل شاه طلب. شاه جویی. شاه خواهی.

مسالمت

آنارشیسم، فتنه جویی، هرج و مرج طلبی

خواهی

179